Ανάμεσα στο πλήθος, τους καπνούς και τα συνθήματα εκείνος σιωπηλός κοιτά τον ουρανό. Κλείνει για λίγο τ'αυτιά, παγώνει τη σκέψη και κοιτάζει το φεγγάρι. Η ισορροπία που ψάχνει, να! Είναι εκεί, μέσα στο χάος του διαστήματος. Πλανητική ισορροπία, μια τέλεια ευθεία μεταξύ Ήλιου, Γης και Σελήνης. Αργά και σταθερά η Πανσέληνος βυθίζεται στη σκιά της Γης και γίνεται ένα με το μαύρο του νυχτερινού ουρανού. Μαύρο όπως τα μελαγχολικά της μάτια, φεγγάρια σε ολική έκλειψη. Πού να βρεί έναν Ήλιο να τα φωτίσει; Να λάμψουν σαν Αυγουστιάτικη πανσέληνος πάνω από ήρεμα νερά του πελάγους, αγκαλιά με μια κιθάρα και το νυχτερινό αγιάζι; Για ένα γύρο το φεγγάρι, ένα μόνο.
Photograph by Aamir Qureshi, National Geographic |