Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Φυγή


Κάτι λείπει. Το αισθάνεσαι. Κάποιο συστατικό από τη συνταγή που αυτό το ευπαρουσίαστο gourmet πιάτο δεν καταφέρνει να ικανοποιήσει τη γεύση σου. Τί λείπει; Βρίσκεις δουλειά, κερδίζεις χρήματα, πάλι κάτι λείπει. Αγοράζεις ρούχα, Blackberry κι επιτέλους εκείνη τη κόκκινη εσπρεσσομηχανή. Πας γυμναστήριο, συμμετέχεις σε κοινωνικές εκδηλώσεις και κάνεις tag τον εαυτό σου σε φωτογραφίες στο facebook. Πηγαίνεις σε συναυλίες, βγαίνεις με φίλους, πίνεις, χορεύεις, διασκεδάζεις, γνωρίζεις νέο κόσμο, κάνεις σχέσεις. Ανταλλάσεις απόψεις στο twitter και μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου με άλλους bloggers. Οργανώνεις εκδρομές, πηγαίνεις ταξίδια, γυρνάς όλο το κόσμο, αποδράς βλέποντας άλλα μέρη, άλλους ανθρώπους, άλλες εικόνες, ήχους, ευωδιές. Κι όμως πάλι κάτι λείπει. Κάτι σε τρώει μέσα σου.

Ό,τι καινούργιο κι αν προσθέσεις στο περιβάλλον σου, ό,τι κι αν αλλάξεις εξωτερικά, πέραν από αλλαγή στη διάθεσή σου και παρωδικό εφησυχασμό το αίσθημα του ανικανοποίητου συνεχίζει να σε στοιχειώνει. Το περιτύλιγμα δεν αρκεί, χρειάζεσαι την ουσία. Αν δεν νικήσεις τους δαίμονες που κουβαλάς κι αν δεν επουλώσεις τις εσωτερικές σου πληγές θα παραμείνεις ένα σφουγγάρι με φραγμένους πόρους που ό,τι κι αν του προσφέρουν εκείνο αδυνατεί να το απορροφήσει και να γεμίσει το κενό του.

Και κάπου εκεί, περπατώντας βράδυ στο μόλο, πλησιάζοντας τον φάρο, με τα αεροπλάνα να απογειώνονται συνεχώς πάνω απ'τη πόλη, θυμήθηκες το fortune cookie που σου'τυχε σ'ένα κινέζικο στο Manly:

"Your discontent will inspire you to greater success."

Success, happiness or failure? Δε σου μένει παρά να συνεχίσεις την αναζήτηση...

The girl with the bicycle by Alexi Zaitsev