Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Ο Καντάφι και το στρώμα του μικρού Νικόλα

Ο μικρός Νικόλας, όπως κάθε σαββατοκύριακο, πήγε εκδρομή με την οικογένειά του. Το τελευταίο σαββατοκύριακο επισκέφτηκαν τα Σχοινάρια με σκοπό να κάνουν ένα ήρεμο διήμερο κάμπιγκ. Ο Νικόλας έπαιζε όλη μερά στην αμμουδιά και χαιρόταν τα καθαρά νερά του Λυβικού πελάγους. Φόρεσε τη μάσκα και τον αναπνευστήρα του και εκστασιασμένος παρατηρούσε δίπλα στα βράχια τους αχινούς, τα ψάρια, τα καβουράκια...
Καθώς νύχτωνε σηκώθηκε ζεστός νότιος άνεμος στη περιοχή. Οι ώρες περνούσαν κι ο άνεμος όλο και δυνάμωνε. Οι γονείς του μικρού Νικόλα με δυσκολία προσπαθούσαν σε μια γωνιά να στήσουν τη σκηνή τους για να μείνουν εκεί το βράδυ. Ο Νικόλας ήταν μικρός για να στήνει σκηνή, ήξερε όμως να φουσκώνει το στρώμα του με τη τρόμπα. "Νικόλα άσε το στρώμα τώρα, θα το πάρει ο αέρας!" "Όχι, θέλω να φουσκώσω το στρώμα μου!". Φςς-Φςς το στρώμα φούσκωνε κι ο αέρας όλο και δυνάμωνε. Φςς-Φςς, ο Νικόλας συνέχιζε πεισματικά. Φςς-Φςς μέχρι που βούουουμ ο αέρας έριξε κάτω τη σκηνή, πέταξε πέρα τη τρόμπα και σήκωσε το στρώμα ψηλά, ψηλά πάνω απ'τη θάλασσα και χάθηκε αριστερά πίσω απ'τα βράχια. "Το στρώμα μου!!!"
Δευτέρα πρωί και ο μικρός Νικόλας πίνει το γάλα στη κουζίνα του σπιτιού του. Από τα Σχοινάρια είχαν φύγει κακήν κακώς την επόμενη μέρα αφού αναγκάστηκαν απ'το δυνατό νοτιά να κοιμηθούν στο αμάξι. Που κόλλησε η δεξιά του ρόδα στην άμμο και φώναξαν τρακτέρ για το βγάλει. "Μπαμπά, πού πήγε το στρώμα μου?" "Πάει αυτό, Νικόλα. Το πήρε ο αέρας και το πήγε κάτω, στη Λιβύη." Πίνοντας το γάλα κοιτούσε στο χάρτη της κουζίνας πότε τη Κρήτη και πότε τη Λιβύη. Μακρύ ταξίδι που θα'κανε το στρώμα! Ξαφνικά, η πρωινή ρεπόρτερ στη τηλεόραση του τράβηξε τη προσοχή. "Το πού βρίσκεται ο Καντάφι παραμένει ακόμα άγνωστο. Υπάρχουν ωστόσο φήμες, οτι ο Λίβυος ηγέτης αργά το βράδυ εγκατέλειψε τη Τρίπολη και διέφυγε στο εξωτερικό." Ένα περίεργο παζλ ξαφνικά συνθέθηκε στο παιδικό μυαλό του Νικόλα. Ο νοτιάς, το στρώμα, η Λιβύη, ο Καντάφι... "Λες αυτός ο κύριος Καντάφι να βρήκε το στρώμα μου στις ακτές της Τρίπολης και μ'αυτό να διέφυγε από τη Λιβύη;"

3 σχόλια:

  1. Η ιστορία ακούγεται παράδοξη αλλά είναι κατά βάση αληθινή. Κι είναι αξιοπερίεργο τί αλλόκοτους συνειρμούς μπορεί να κάνει το μυαλό ενός μικρού παιδιού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή