Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Συναισθήματα υπάρχουν.


Βουλιάζεις κάθε μέρα απ'τα προβλήματα. Βάλλεσαι από παντού. Ο κόσμος που συναναστρέφεσαι, οι ειδήσεις στη τηλεόραση, οι απόψεις στα social networks. Χάνεσαι στις σκέψεις σου. Χτίζεις ένα κάστρο γύρω σου για να προστατευτείς. Αποξενώνεσαι μέρα με τη μέρα. Όμως υπάρχει δίπλα σου κάποιος που ουρλιάζει και δεν ακούς, η ψυχή του κλαίει και δεν ακούς, μπορείς να τον βοηθήσεις αλλά εσύ δεν ακούς. Είναι ο γείτονάς σου, πες του μια καλημέρα. Είναι ο πεζός στο δρόμο, δωσ' του προτεραιότητα. Είναι ο συνάδελφός σου, χαιρέτησέ τον. Είναι η υπάλληλος στο super market, χαμογέλασέ της. Είναι η θεία σου από το χωριό, παρ'την ένα τηλέφωνο. Είναι η 6χρονη ανιψιά σου, διάβασέ της ένα παραμύθι. Είναι ο φίλος σου ο Μήτσος, πες του να πάτε για μια μπύρα. Είναι η σύντροφός σου, δωσ'της μια ζεστή αγκαλιά. Μπορείς να κάνεις οικονομία στα χρήματα, στο φαγητό, στα ρούχα, στη βενζίνη, στα τσιγάρα. Μη κάνεις οικονομία στα συναισθήματά σου. Μη τα σφίγγεις μέσα σου να σε πνίγουν. Άφησέ τα ελεύθερα, σα χείμαρρος να σε ξεπλύνουν. Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος.

2 σχόλια:

  1. Συμφωνώ απόλυτα με ότι διάβασα. Είναι κωμικοτραγικό ότι ενώ έχουμε τα μέσα να είμαστε πιο εύκολα κοντά από παλιότερα, σήμερα ζούμε πιο αποξενωμένοι από ότι ποτέ! Συνυπογράφω τις σκέψεις σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπάρχουν μικρές απλές χαρές που έχουν ξεφύγει από τις προσκοπικές "καλές πράξεις", λειτουργούν ως σωσίβια στη μιζέρια που έχουμε ναυαγήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή